|
Η ενόχληση και η ανησυχία που προκάλεσαν στο
Μέγαρο Μαξίμου οι πολυπληθείς διαδηλώσεις για το
δυστύχημα των Τεμπών, διαμορφώνουν μία νέα
πολιτική παράμετρο. Παρά το γεγονός ότι η
αντιπολίτευση εξακολουθεί να καρκινοβατεί, ο
στενός πυρήνας των συνεργατών του Κυριάκου
Μητσοτάκη αξιολογεί τις μαζικές συγκεντρώσεις
της Κυριακής ως ένα νέο στοιχείο της πολιτικής
συγκυρίας, το οποίο θα μπορούσε να έχει
καταλυτική επίδραση, εφόσον δεν αξιολογηθεί
σωστά και δεν οδηγήσει σε ενδεδειγμένη αντίδραση
και διαχείριση. Υπό τις παρούσες συνθήκες, το
χρονοδιάγραμμα για τις όποιες επόμενες κινήσεις
και αποφάσεις του Πρωθυπουργού καθορίζεται από
την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. |
|
Αυτή αναμένεται να γίνει στην τέταρτη ψηφοφορία
της 12ης Φεβρουαρίου. Από την ημέρα εκείνη κι
έπειτα φημολογείται εντόνως ότι θα αρχίσει να
μετρά αντίστροφα ο χρόνος για τον ανασχηματισμό
της κυβέρνησης. Δεν είναι όμως γνωστό πόσο
μπορεί να διαρκέσει αυτή η χρονομέτρηση. Κατά
μια εκδοχή δε, η οποία εντάσσεται στα «SOS» των
εγχειριδίων της πολιτικής επικοινωνίας, αρκεί η
καλλιέργεια μίας φημολογίας περί ανασχηματισμού,
ώστε να διαμορφωθεί ένα κλίμα και, στο βαθμό του
εφικτού και αναλόγως της συγκυρίας, να αλλάξει
κάπως το περιεχόμενο (η «ατζέντα») της
πολιτικής συζήτησης. Η κυρίαρχη αίσθηση αυτή τη
στιγμή είναι ότι ο Πρωθυπουργός έχει ήδη κάνει
τις αξιολογήσεις του και γνωρίζει από ποιους
υπουργούς αναμένει κάποια αποτελέσματα και από
ποιους όχι. Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι
μέχρις ότου παρουσιαστούν αυτά τα επιθυμητά
αποτελέσματα, θα είναι δύσκολο να προχωρήσει σε
αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα. Αλλωστε έχουν
περάσει μόλις επτά μήνες από τον τελευταίο
ανασχηματισμό, ο οποίος είχε γίνει αμέσως μετά
από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024 και έναν
χρόνο μετά από τις εθνικές εκλογές. Υπό αυτό το
πρίσμα και κατά τα γνωστά δημοσιογραφικά κλισέ,
ο Πρωθυπουργός «δέχεται δύο εισηγήσεις»:
Ανασχηματισμός σε πρώτο χρόνο έπειτα από την
εκλογή ΠτΔ ή αργότερα, προς το καλοκαίρι. Και τα
δύο ενδεχόμενα έχουν υπέρ και κατά. Μία άμεση
αλλαγή στο κυβερνητικό σχήμα θα ενίσχυε την
αίσθηση μίας επανεκκίνησης της κυβέρνησης. Την
ίδια στιγμή όμως θα δημιουργούσε την εντύπωση
μίας σπασμωδικής αντίδρασης και, κυρίως, θα
προκαλούσε το γνωστό πρόβλημα των καθυστερήσεων
που παρουσιάζονται κάθε φορά που αλλάζουν οι
ηγεσίες και τα επιτελεία των υπουργείων. Από την
άλλη πλευρά, ένας ανασχηματισμός σε εύλογο χρόνο
θα έδινε στον Πρωθυπουργό την ευχέρεια ενός
καλύτερου σχεδιασμού και απόρριψης των όποιων
κριτικών ότι λειτουργεί υπό την πίεση της
συγκυρίας. Σε αυτήν την εκδοχή πάντως, υπάρχουν
κάποιοι χρονικοί περιορισμοί, αναλόγως φυσικά
και των αποφάσεων που θα ληφθούν. Για
παράδειγμα, μία υποθετική αλλαγή ηγεσίας στο
υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής
Προστασίας, το οποίο αποκτά πολλαπλή πολιτική
βαρύτητα σε συγκεκριμένες συνθήκες και
περιστάσεις, θα είναι μάλλον δύσκολο και
ριψοκίνδυνο να γίνει εν μέσω αντιπυρικής
περιόδου (Μάιος – Νοέμβριος). Υπό αυτές τις
συνθήκες, η συζήτηση περί ανασχηματισμού είναι
υπαρκτή, ο χρόνος του αυτή τη στιγμή άγνωστος
και το δεδομένο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ένα:
Οτι δεν έχει πολλά περιθώρια άστοχων κινήσεων.
Άγγελος Κωβαίος (protagon)
|
